Campingeigenaar vertelt: Joyce van minicamping De Visser in Zoutelande
Het is de droom van velen: een eigen camping. Het lijkt ons ook fantastisch om de hele dag met kamperen bezig te zijn. Maar hoe is het om daadwerkelijk een camping te runnen? In de serie ‘Campingeigenaar vertelt…’, dit keer Joyce van minicamping De Visser in Zoutelande.
Vertel eens wat over jezelf?
Ik ben Joyce de Visser, 48 jaar en getrouwd met man Adrie. Samen hebben wij drie jongens grootgebracht. We wonen op het Zeeuwse platteland van Walcheren tussen Zoutelande en Westkapelle. Daar staat onze boerderij, waar wij een akkerbouwbedrijf met minicamping runnen. Adrie verzorgt veelal het akkerbouwbedrijf, waar hij naast de traditionele gewassen ook bloemzaad teelt. Wat zorgt voor prachtige plaatjes in het voorseizoen. Mijn taak is om de camping in orde te houden. Op onze website stellen we ons voor. Hier kan je lezen dat ik door de vakanties met mijn ouders in dit Zeeuwse stukje terecht ben gekomen. Daar transformeerde een sportieve Brabantse tot Zeeuwse kampeerboerin.
Hoe zijn jullie eigenaar van minicamping De Visser geworden?
De camping hebben wij ‘geërfd’ van de (schoon)familie. Hoewel wij dachten dat de oudste broer van het gezin deze taak op zich zou nemen, bleek dat toch anders te lopen. Zowel een oudere broer als oudere zus van mijn man zagen af van overname van het bedrijf. Ineens was er dus een kans voor ons… die hebben we gegrepen.
Met wie runnen jullie de camping?
De bedrijfsvoering doen we samen. Soms met inzet van onze kinderen. Indien noodzakelijk steken ze graag een handje toe, staan ze de gasten te woord als wij er niet zijn, helpen ze de gasten naar de kampeerplaats én één van de drie is zelf begonnen met een echte tent-opzet-service. Ofwel: hij is te huur.
Wonen jullie op de camping?
Vroeger was de boerderij het middelpunt van de camping. De camping was helemaal uitgegroeid over het hele erf in haar 25-jarige bestaan. Op het moment dat wij de camping overnamen, hebben we grof gerenoveerd. De camping is in zijn geheel verplaatst. Wij zijn begonnen met het aanleggen van een nieuw kampeerterrein met nieuwe voorzieningen. Alles geheel naar de wensen van de huidige tijd. Hierdoor is de camping verplaatst van het erf naar de overkant van de weg en kregen wij onze privacy terug. Dat is wel heerlijk. Ik houd van mijn gasten, maar wil soms ook in alle rust mijn kopje koffie drinken.
Hebben jullie nog wel een privéleven als jullie op de camping wonen?
Zie bovenstaande vraag. Dat hebben wij dus wel. Ik ben heel vaak te vinden op de camping en mijn gasten mogen mij altijd storen. Daar ben ik voor! Maar doordat wij aan de overkant van de weg wonen, moeten ze echt naar mij komen als er iets aan de hand is. Omdat ik vaak op de camping te vinden ben, worden de gemakkelijkste vragen uitgesteld tot men mij weer ziet. Als mensen aan de deur komen, dan is dat dus met een terechte vraag (al blijven ook daarin uitzonderingen).
Waar bestaan jullie dagelijkse bezigheden uit?
Als Kampeerboerin heb je heel veel functies. Ik ben de receptie en verwerk de aanvragen. Verstuur bevestigingen en houd de verhuuradministratie op orde. Ik ontvang de gasten en neem ook weer afscheid van hen. Ook ben ik de gastvrouw. Ik begeleid nieuwe gasten naar hun plaats of chalet, leg ze uit hoe het werkt op minicamping De Visser en help hen op weg met de nodige informatie. Tussendoor ben ik schoonmaakdienst en zorg ervoor dat het sanitair schoner is dan de mensen verwachten. Ook zorg ik dat de verhuurchalets weer schoon en fris worden opgeleverd als er gasten vertrekken. Naast die taken organiseren we ook met regelmaat leuke activiteiten voor degene die op dat moment te gast zijn. Die activiteiten variëren van een borrel en barbecue, pannenkoekenfeest, voetbaltoernooi, strandsafari, wandelende workshop fotografie, ponyrijden tot eenvoudig kippen voeren en eitjes rapen met de allerkleinsten. Ergens tussendoor houd ik mijn financiële administratie op peil en probeer ik ook de promotie- en marketingactiviteiten te coördineren.
Wat vinden jullie het leukste aan campingeigenaar zijn?
Vakantie is belangrijk. Mensen hebben er hard voor gespaard en kijken er naar uit. Die vakantie moet er dus één zijn om nog jaren op terug te kijken. Ons doel is om onze gasten een mooie Zeeuwse vakantieherinnering mee te geven. Een herinnering die een glimlach doet verschijnen op het moment dat er aan wordt teruggedacht.
En wat het minst leuk?
Het leven van een Kampeerboerin gaat niet altijd over rozen. Ook heel vaak door het sop. Het sanitair schoonmaken is niet onze hobby. Elke dag komen diezelfde werkzaamheden weer terug. Daarom doen we die taak ook altijd samen. En omdat het sanitair het enige is wat de gasten niet kunnen meenemen van thuis, vinden we het heerlijk als zij kunnen genieten van een heerlijk schoon toilet (bijv.) Daar doe je het dan voor.
Welke vraag stellen campinggasten jullie het meeste?
Wat is het wachtwoord van de wifi?
Wat is de gekste vraag die jullie ooit is gesteld?
Bij vertrek zegt een 65-jarige man: “Graag zou ik volgend jaar weer terug komen, mag dat?” Natuurlijk mag dat, is ons antwoord. “Maar dan kom ik als vrouw, vind je dat ook goed?” Zo’n vraag hoor je niet vaak en is in deze tijd ook niet meer weg te denken, maar zeven jaar geleden keek ik toch verbaasd op van deze vraag. Het mooie van deze vraag is dat er een verhaal achter zit, wat jou (als kampeerboerin) dan wel weer wordt toevertrouwd. Dat schept een band. Mevrouw komt nog steeds met regelmaat langs 🙂
Wat is er zo leuk aan een minicamping/kleinschalig kamperen?
Een kleine camping heeft zijn charme vanwege het snelle persoonlijke contact. Wij hebben goed contact met onze gasten, maar de gasten (her)kennen elkaar ook snel. Voor kleine kinderen is een kleine camping een walhalla van vrijheid. Zij kunnen gaan en staan waar ze willen, zonder dat ze steeds een papa of mama achter zich aan hebben. De ouders kunnen tenslotte vanuit de luie stoel voor de tent het overzicht behouden. En… mocht er ooit een van de kleintjes een poging doen om te ontsnappen, dan is er altijd wel iemand die de kleine een halt toeroept.
Waar gaan jullie zelf naar toe op vakantie?
Als het mogelijk is, dan willen mijn man en ik direct na het seizoen nog wel eens naar de zon vliegen om een weekje op een strandbedje bij te komen. Later in de winter gaan we er ook een keer op uit met het gehele gezin, dat is vaak iets actiever 😉
Hebben jullie tips voor mensen die een camping willen beginnen?
We horen het heel vaak van onze gasten: ‘dat zou ik ook wel willen, een camping’. Maar het is meer dan een vrolijke kampeerboerin op een mooie zomerdag die gezellig met haar gasten keutelt en misschien zelfs ergens een kopje koffie meedrinkt. Mocht je een eigen bedrijf willen beginnen, besef dan dat je nooit klaar bent. Zeker niet als het bedrijf aan huis is. Er is altijd iets te doen en het risico is dat je meer tijd aan het bedrijf besteedt dan aan je eigen gezin of jezelf. Aan de andere kant: werken moet iedereen. Wij vinden het mooi om zelf onze werkzaamheden in te kunnen delen en het bedrijf op te zetten op de manier die bij ons past. Ook dat is een tip: blijf vooral dicht bij jezelf. Dat houd je het het langste vol. Doe de dingen waar je zelf achter staat. En geniet als het lukt. Wij genieten het meest van de bedankjes en complimentjes van een vertrekkende gast. Soms komt er iemand met een taartje of bos bloemen aan de deur. Krijgen we een kaartje achteraf of nog een mail met het bericht dat ze een fantastisch verblijf hebben gehad. Mooi toch? Daar doen we het voor – voor die fantastische Zeeuwse vakantieherinnering.
Ben je nieuwsgierig naar minicamping De Visser in Zoutelande? Neem dan een kijkje op deze site. Joyce is als @kampeerboerin ook actief op Instagram.
[su_button url=”https://www.facebook.com/Love2camp.nl/” style=”flat” background=”#e86030″ size=”7″]Like Love2camp op Facebook! »[/su_button]
Bianca Veneklaas van camping de Holterberg in Holten.
Egbert Schiphorst van Naturistenpark Flevo-Natuur in Zeewolde.
Edwin van Dongen van Moezelcamping Rissbach in Duitsland.
Vielen Dank und Liebe Grüße zurück! ?