Ervaring: op vakantie naar Frankrijk in coronatijd
Kamperen in het buitenland in ‘coronatijd’: kan dat? Marije nam de proef op de som en vertrok naar Frankrijk. Maar hoe is het om in coronatijd op vakantie te gaan in het buitenland?
Even dit: wij waren de laatste twee weken van juli en de eerste augustusdagen in Frankrijk. Als je dit leest, zijn er misschien alweer regels in Frankrijk of Nederland gewijzigd.
Dit jaar hadden we geen vastomlijnde vakantieplannen. We wilden naar Italië, maar hadden nog niets uitgezocht. Zelfs in februari nog niet. Toen Italië met corona te maken kreeg, schrapten we het land alvast als vakantiebestemming. Vervolgens deden we helemaal niets, want alles was zo onzeker.
Half juni ging de grens met Frankrijk weer open en begonnen wij voorzichtig vakantieplannen te maken. Een ruime maand later zouden we immers al op vakantie gaan. Mijn vriend en ik waren het er al snel over eens dat we toch naar Frankrijk wilden gaan. Míts het verantwoord was. We hielden de actualiteiten in de gaten en besloten uiteindelijk dat we prima konden vertrekken. Met een lading mondkapjes, voldoende handgel, plastic handschoentjes en desinfecterende doekjes (jaja, better safe than sorry) vertrokken we naar la douce France. En douce, dat werd onze vakantie!
Actualiteiten checken
Van tevoren hadden we besloten dat we op maximaal 1000 km van huis wilden blijven, zodat we bij een dreigende lockdown in één keer naar huis konden rijden. En zo kwamen we met onze nieuwe Campooz terecht in Normandië en Bretagne. Deze regio’s aan de westkust stonden al langer op onze verlanglijst, maar het weer hield ons altijd een beetje tegen. Nu door corona toch alles anders was, besloten we dat dit een mooi moment was om Normandië en Bretagne te bezoeken. Verder hadden we vooraf besproken dat we de actualiteiten goed in de gaten zouden houden en dat we bij alarmerende berichten direct naar huis zouden gaan.
Tip: Via de website www.nederlandwereldwijd.nl van het ministerie van Buitenlandse Zaken stelde ik een sms- én een mailalert in voor Frankrijk en België. Zodra het reisadvies veranderde, zou ik een bericht krijgen. Dit gebeurde bijvoorbeeld toen de provincie Antwerpen code oranje kreeg.
Overal mondkapjes
Zoals gezegd, hadden we een megaverpakking mondkapjes bij ons. De dag na onze aankomst werden ze namelijk verplicht – voor kinderen vanaf 11 jaar – bij overdekte openbare gebouwen. Bij onze eerste buitenlandse stop, in Frankrijk, moesten we voor het eerst mondkapjes op. Een rare gewaarwording! Ik vond – en vind het nog steeds – heel apart dat we opeens in een wereld leven waarin bijna iedereen om je heen mondkapjes draagt. Disclaimer: dat was in Frankrijk zo, kom ik zo op terug.
Maar wat bij dat tankstation nog zo vreemd aanvoelde, werd al snel gewoonte. Bij de campingreceptie moest ik namelijk een mondkapje op, net als in de campingwinkel, bij het sanitair, in de supermarkt en als ik ging afrekenen in een restaurant. Dat mondkapje, was dat erg? Nee. Natuurlijk heb ik liever geen mondkapje op, maar het heeft mijn vakantie er niet minder leuk op gemaakt.
Drukke stadjes
Op het moment dat wij in Frankrijk aankwamen, waren mondkapjes in de buitenlucht niet verplicht. Inmiddels hebben drukke steden en toeristische bestemmingen wel een mondkapjesplicht ingevoerd. Toch droeg ik tijdens onze vakantie op drukkere plaatsen al een mondkapje, net als bijna iedereen om me heen.
Dat brengt me meteen bij het volgende punt. Op drukke plekken voelde ik me ongemakkelijk. Dat is hier in Nederland al en in Frankrijk niet anders. In Mont Saint-Michel was het bijvoorbeeld behoorlijk druk. Daarom bleven we heel kort in de straatjes en genoten we vooral van ons bezoek aan de abdij, waar iedereen voldoende ruimte had en waar we vooraf een tijdslot voor hadden gereserveerd. Ook namen we niet de volgepakte gratis shuttlebus, maar kozen we voor de drie kwartier durende wandeling, die trouwens fijn was. Tijdens al onze bezoeken aan stadjes lukte het gelukkig goed om afstand te houden. Verder hebben we minder terrasjes gepakt dan anders. En bij het campingzwembad zorgden we altijd dat onze bedjes op ruime afstand van andere mensen stonden.
Wat viel het meest op aan vakantie in coronatijd?
Natuurlijk: de mondkapjes. Het was gewoon weer even wennen toen ik in Nederland zónder mondkapje de supermarkt in liep. Verder moesten we op onze tweede camping reserveren voor het zwembad. Dat was niet erg en ging heel eenvoudig, maar we mochten ook maar een uur per keer blijven. Dat was echt jammer en onrustig. Gelukkig was dit op de tweede camping niet nodig.
De campings hadden voldoende voorzorgsmaatregelen genomen. Zo waren in de meeste afwasgelegenheden om-en-om wasbakken afgeplakt zodat je niet naast elkaar kon staan. Verder hing op veel plekken handgel. Ook stonden we niet hutje-mutje op de camping. Al onze staanplaatsen – vier in het totaal – waren groot en zo konden we heel veel meters afstand van anderen houden.
Conclusie
We zijn bijna drie weken in Frankrijk geweest. Daarbij hebben we de hele tijd voor ogen gehouden dat we flexibel moesten zijn. Zou er iets veranderen, dan keerden we meteen terug. Gelukkig was het niet nodig. En we hadden werkelijk een heerlijke vakantie! Door corona hadden we een andere vakantie dan anders, maar niet minder fijn. Eerlijk gezegd waren we allang blij dat we er überhaupt op uit konden gaan. Wie had dat in maart kunnen denken?
Wil je ook kamperen in het buitenland in coronatijd? Vergeet dan vooral niet om je gezond verstand in te pakken. Volgens mij is dit het allerbelangrijkste. Hou de actualiteiten in de gaten (sinds ons vertrek zijn er inmiddels alweer regels gewijzigd), zorg dat je snel naar huis kunt reizen, draag waar nodig een mondkapje, houd afstand en was je handen vaak. Ik denk dat je dan – ook in coronatijd – een heel fijne vakantie kunt hebben.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!